"Ons merk is meer waard dan wat er onderaan de streep overblijft"

Nee. Het is nooit ‘het grote plan’ geweest. Als student aan de Willem de Kooning Academie stoorde Susan Bijl zich gewoon aan al die plastic tasjes voor eenmalig gebruik. En maakte er een na van onverwoestbaar ripstop nylon. In vrolijke kleuren. Met een leuke flash. Niks vooropgezet. Puur intuïtief. Dat The New Shopping Bag dik 20 jaar na dato over de hele wereld verkocht wordt en gezelschap kreeg van even onverwoestbare als kleurrijke New Pouches, Backpacks, Bum Bags en nog heel veel meer Susan Bijl producten? Het zou zomaar hét bewijs kunnen zijn dat duurzame keuzes voorgoed hun weg hebben gevonden naar het grote publiek.

Duurzaam DNA

Misschien is mede-eigenaar Vincent van Duin dáár nog wel het meest gelukkig mee: ‘Verduurzaming is voor ons geen modegril. Het zit in ons DNA. We hebben er letterlijk ons bestaan aan te danken. In de loop der jaren zijn we dan ook altijd op zoek geweest naar manieren waarop we nóg bewuster kunnen produceren, nóg groener kunnen vervoeren, onze klanten kunnen helpen nóg langer plezier te hebben van hun Susan Bijl producten.’

Klimaatwinst en bevestiging

‘Zo zijn we nu bezig terug te rekenen wat per product de CO2 uitstoot is. Daarbij nemen we alles mee: productie, transport, webshop, bezorgers, de energie die we op kantoor gebruiken en die in de winkels. De hele keten ligt onder de loep. Zo weten we straks precies aan welke knoppen we kunnen draaien. Waar de meeste klimaatwinst zit. En ja. Natuurlijk laten we het dan ook op de verpakkingen van onze producten weten. Niet om mee te showen. Maar om onze klanten te bevestigen in hun duurzame koopgedrag. Want constant naar jezelf kijken in plaats van naar anderen te wijzen? Daarmee maak je het verschil. In alles.’

‘Als jij het niet doet, doe ik het’

Als je het zo bekijkt, is het merk Susan Bijl meer waard dan wat er sec onder aan de streep overblijft. ‘Dat klopt’, denkt Van Duin hardop terug. ‘Ik ben degene die ons er ooit toe aanzette het te beschermen, dan ook nog steeds dankbaar. ‘We bestonden al een paar jaar, toen deze verpakkingenpecialist van Philips vroeg wat wij het belangrijkste vonden van ons merk. Uhhhh… de ontwerpen, het materiaal? ‘Nee’, lachte hij. ‘Dat is jullie logo. Die acht letters van de naam en de kleur. Heb je die vastgelegd?’ Volgens mij stond ik nog wat te stotteren toen hij zei: ‘als jij het morgen niet doet, doe ik het’.

Die flash is onze swoosh

Vincent: ‘Het kwartje was definitief gevallen. De week erop zaten we bij Bakker&Verkuijl aan tafel om Susan Bijl te registreren. Op advies van Astrid overigens toen alleen nog onze merknaam. Het merkbeeld volgde pas een stuk later. Om precies te zijn vanaf het moment dat onze flash ook in het logo terugkomt. Niet zo gek natuurlijk. Aan die flash herken je onze tassen. Die is voor ons wat de swoosh voor Nike is. We zouden wel gek zijn om die vogelvrij te verklaren.’